-- اجزای کابل داکت:
فیبر نوری: یک فیبر شیشه‌ای به نازکی موی انسان که نور را منتقل می‌کند.
پوشش محافظ و روکش: از فیبر نوری محافظت می‌کند و استحکام کابل را افزایش می‌دهد. مجرا: یک سیستم لوله‌کشی پلاستیکی که معمولاً برای قرار دادن و محافظت از فیبر نوری استفاده می‌شود.
نحوه عملکرد کابل داکت:
یک دسته از فیبرهای نوری در یک مجرای زیرزمینی یا محافظت شده از پیش نصب شده قرار می‌گیرد. خود کابل از پالس‌های نور برای انتقال داده در داخل فیبر شیشه‌ای استفاده می‌کند. بازتاب داخلی کلی (TIR) باعث می‌شود سیگنال نور از دیواره‌های فیبر منعکس شود و امکان انتقال داده با پهنای باند بالا و مسافت طولانی را فراهم می‌کند. در داخل مجراها، کابل‌های فیبر نوری با استفاده از روش‌هایی مانند کشیدن یا دمیدن هوا نصب می‌شوند.
-1. انتقال داده: برخلاف کابل‌های مسی سنتی که اطلاعات را از طریق پالس‌های الکتریکی منتقل می‌کنند، کابل‌های نوری پالس‌های نور را منتقل می‌کنند.
-2. بازتاب داخلی کلی: سیگنال‌های نور در داخل فیبرهای شیشه‌ای نازک‌تر از موی انسان حرکت می‌کنند و در طول فیبر، چندین TIR را در دیواره‌های داخلی فیبر تجربه می‌کنند و تلفات انرژی را به حداقل می‌رسانند.
-3. محافظت از مجرا: کابل در داخل یک مجرای زیرزمینی از پیش نصب شده قرار می‌گیرد و از آن در برابر محیط‌های خشن محافظت می‌کند و ایمنی را افزایش می‌دهد.
--روش‌های نصب مجرا:
روش کشیدن: مناسب برای دسترسی به شبکه در مسافت‌های کوتاه (200-300 متر). کابل نوری را می‌توان به صورت دستی یا مکانیکی به داخل مجرا کشید.
روش دمیدن هوا: مناسب برای نصب در مسافت‌های طولانی. کابل نوری با استفاده از جریان هوای پرسرعت یا ترکیبی از جریان هوا و فشار-کشش به داخل مجرا دمیده می‌شود.
-عملکردهای اصلی:
محافظت: مجراها به طور موثر از کابل نوری در برابر آسیب‌های محیطی محافظت می‌کنند و ارتباط قابل اعتماد را تضمین می‌کنند.
نصب آسان: مجراها یک کانال مناسب را فراهم می‌کنند و نصب کابل نوری را آسان‌تر می‌کنند، به خصوص در مناطق شهری و برای ارتباطات از راه دور.