نصب کابل نوری دفنی مستقیم شامل دفن مستقیم کابل در زیر زمین از طریق ترانشه زنی و شیار زنی است. در حال حاضر، پروژه‌های کابل نوری اصلی مسافت طولانی و خطوط کابل نوری شبکه انتقال محلی در مناطق حومه شهر عمدتاً از دفن مستقیم استفاده می‌کنند.
مراحل ساخت برای نصب کابل نوری دفنی مستقیم در درجه اول شامل بررسی مجدد سایت، ترانشه زنی، آماده سازی کف ترانشه، کابل کشی، پر کردن مجدد و نصب نشانگرهای مسیر است.
1. بررسی مجدد سایت
قبل از شروع ساخت، یک بررسی مجدد سایت بر اساس نقشه‌های ساختمانی انجام می‌شود. مسیر و موقعیت کابل باید تأیید شود، فاصله بین چاه‌های اتصال با طول سینی کابل مطابقت داشته باشد و اقداماتی مانند عبور از موانع مناسب در نظر گرفته شود. کابل‌های نوری دفنی مستقیم باید موازی با سایر تأسیسات (ساختمان‌ها) باشند و با حداقل فاصله از آن‌ها عبور کنند. اقدامات مناسبی نیز باید برای سازه‌های خاص برای اطمینان از ایمنی هم ساخت و هم کابل انجام شود.
2. ترانشه زنی
ترانشه زنی باید پس از بررسی و اندازه‌گیری کامل، با انتخاب، اندازه‌گیری و علامت‌گذاری دقیق‌تر بر اساس انتخاب مسیر انجام شود. در مناطق شهری با تعداد زیادی تأسیسات زیرزمینی، معمولاً از حفاری دستی استفاده می‌شود. در مناطق روستایی با زیرساخت‌های زیرزمینی محدود، حفاری مکانیکی ترجیح داده می‌شود.
-1. حفر ترانشه کابل نوری
1) عمق دفن کابل
دفن مستقیم کابل‌های نوری ممکن است تحت تأثیر عوامل متعددی مانند لرزش زمین، آسیب مکانیکی، هجوم جوندگان و عمق لایه یخ‌زدگی دائمی قرار گیرد. عمق ترانشه کابل نوری باید در درجه اول بر اساس فشار و لرزش زمین که کابل‌ها در معرض آن قرار دارند، تعیین شود. دفن مستقیم کابل‌های نوری در عمق کافی می‌تواند از آسیب‌های مکانیکی مختلف جلوگیری کند. علاوه بر این، در یک عمق معین، دمای زمین تثبیت می‌شود و تأثیر نوسانات دما بر ویژگی‌های انتقال فیبر نوری به حداقل می‌رسد.
2) حفظ خم S
هنگام کابل‌کشی نوری در شیب‌هایی با گرادیان بیش از 20 درجه و طول شیب بیش از 30 متر، باید حفظ خم S انجام شود. خم‌های S باید هنگام ورود به یک ایستگاه رله بدون سرنشین نیز انجام شود. خم‌های S همچنین باید هنگام عبور از راه‌آهن یا بزرگراه‌ها انجام شود.
-2. حفر چاه اتصال
چاه اتصال باید به گونه‌ای حفر شود که زهکشی و اتصال را تسهیل کند. عمق چاه اتصال بر اساس عمق ترانشه کابل نوری است. تمام چاه‌های اتصال باید در یک طرف خط کابل نوری و در خارج از جاده در صورت نزدیک بودن به کنار جاده قرار داشته باشند.
-3. ساخت مسیر از طریق موانع
1) جک زدن لوله هنگامی که کابل‌های نوری دفنی مستقیم از راه‌آهن، بزرگراه‌های مهم و سایر مناطقی که شکستن مستقیم زمین برای حفاری در آن نامناسب است، عبور می‌کنند، می‌توان از روش جک زدن لوله استفاده کرد. لوله فولادی را می‌توان از یک انتها عبور داد. به طور کلی، از یک دستگاه جک زدن لوله هیدرولیکی برای تکمیل این فرآیند استفاده می‌شود.
2) لوله از پیش دفن شده هنگامی که کابل‌های نوری از بزرگراه‌ها، جاده‌های کشاورزی مکانیزه و خیابان‌ها عبور می‌کنند، به طور کلی از روش لوله از پیش دفن شده استفاده می‌شود. از ابزارهایی مانند قلم‌های فولادی برای حفاری سطح جاده و حفر یک ترانشه کابل نوری که الزامات عمق را برآورده می‌کند، استفاده کنید.
3. تصفیه کف ترانشه در مناطق عمومی، کف ترانشه با خاک نرم یا ماسه پر می‌شود. در مناطقی که خاک نرم است و مستعد فروریختن است، می‌توان از میخ‌ها و بلوک‌های چوبی به عنوان دیوارهای نگهدارنده موقت برای محافظت استفاده کرد.
4. کابل کشی نوری
-1. کار آماده سازی قبل از کابل کشی نوری، باید آماده سازی های زیر انجام شود:
(1) ابزار و تجهیزات کابل کشی نوری را آماده کنید. (2) لیست قرقره کابل را جمع آوری کرده و کابل را طبق سفارش موجود در لیست قرقره به محل تعیین شده تحویل دهید. یک شخص را برای بررسی شماره قرقره تعیین کنید.
(3) جاده را برای بلند کردن و قرار دادن کابل تعمیر کنید. اقدامات ایمنی باید در مناطق خطرناک مانند پیچ‌های تند و شیب‌های تند انجام شود.
(4) ترانشه کابل را تمیز کنید. کف ترانشه سنگی را با خاک نرم یا ماسه پر کنید. در ترانشه کابل در شیب‌های تند، تیرهای متقاطع ثابت را طبق مقررات قرار دهید.
(5) کابل را بازرسی کنید. هرگونه آسیب را به موقع گزارش و تعمیر کنید.
(6) پرسنل کابل کشی را سازماندهی کرده و یک سیگنال عمل واحد برای کابل کشی تعیین کنید.
-2. الزامات کابل کشی
هنگام کابل کشی، اکیداً ممنوع است که کابل را مستقیماً روی زمین بکشید. سرعت کابل کشی باید یکنواخت باشد تا از سفت شدن بیش از حد یا خم شدن شدید کابل جلوگیری شود. در مناطقی با شیب بیش از 30 درجه و در پیچ‌های جاده‌های برنامه‌ریزی نشده، کابل باید به شکل "S" قرار داده شود و طول کافی برای جابجایی آسان در هنگام تغییر زمین باقی بماند. به طور کلی باید 2 متر همپوشانی در اتصالات کابل فیبر نوری باقی بماند. هنگام اتصال، بسته به اندازه چاه اتصال، مقدار مناسبی اضافه باید در هر انتها باقی بماند.
-3. روش‌های خاص برای کابل کشی نوری
کابل‌های نوری دفنی مستقیم در درجه اول با استفاده از کشش مکانیکی و بلند کردن دستی کابل‌کشی می‌شوند. کشش مکانیکی از یک وسیله نقلیه موتوری برای کشیدن یک قرقره کابل استفاده می‌کند و کابل را به طور خودکار در ترانشه قرار می‌دهد. این روش باعث صرفه‌جویی در نیروی انسانی، راندمان بالا و کیفیت بالا می‌شود، اما مستعد محدودیت‌های زمین است. در حین کابل‌کشی دستی، ابتدا یک قرقره واحد روی جک نصب می‌شود و سپس به صورت دستی در فواصل منظم در ترانشه پایین آورده می‌شود.
5. پر کردن مجدد
پس از کابل‌کشی نوری و آزمایش خواص نوری و الکتریکی خوب، می‌توان آن را با خاک پوشاند. این معمولاً در مهندسی به عنوان پر کردن مجدد نامیده می‌شود.
6. دفن نشانگرهای مسیر
برای مشخص کردن مسیر کابل نوری، موقعیت خاص تأسیسات خط و تسهیل نگهداری و عیب‌یابی معمول، کابل‌های نوری دفنی مستقیم باید با نشانگرهای کابل در امتداد مسیر خود قرار داده شوند. نشانگر یک علامت بتنی یا سنگی تقویت شده است که جهت و موقعیت خاص کابل نوری را نشان می‌دهد و با بخش رله و شماره نشانگر شماره‌گذاری می‌شود.