Aکابل پیچ فیبر نورییک کابل فیبر نوری کوتاه است که برای اتصال دو دستگاه شبکه مانند سوئیچ ها، روترها و گیرنده های نوری استفاده می شود. بر خلاف کابل های مس سنتی،کابل های پیچ فیبر نوری از رشته های شیشه ای یا پلاستیکی برای حمل سیگنال های نوری استفاده می کنند، که به طور قابل توجهی تداخل را کاهش می دهد و امکان انتقال داده های با سرعت بالا در مسافت های طولانی را فراهم می کند.
انواع کابل های فیبر نوری
هنگام انتخاب یک کابل پچ فیبر نوری، مهم است که انواع مختلف موجود را درک کنید، زیرا آنها در یک شبکه عملکردهای مختلفی را انجام می دهند. در اینجا انواع کلیدی هستند:
1.کابل پیچ فیبر تک حالت (SM)
- اندازه هسته: 9μm
- درخواست: ایده آل برای انتقال داده در مسافت های طولانی، به طور معمول در مخابرات و شبکه های بزرگ استفاده می شود.
- نوع فیبر: OS1 یا OS2.
- مزایا: ضخامت کم، پهنای باند بالا، مناسب برای ارتباطات دور (تا 10 کیلومتر یا بیشتر).
2.کابل پیچ فیبر چند حالت (MM)
- اندازه هسته: 50μm یا 62.5μm
- درخواست: برای ارتباطات کوتاه مدت استفاده می شود، در شبکه های محلی (LAN) و مراکز داده رایج است.
- نوع فیبر: OM1، OM2، OM3 یا OM4.
- مزایا: مقرون به صرفه، آسان تر برای نصب، و ایده آل برای برنامه های کاربردی کوتاه مدت (معمولا تا 550 متر).
انواع کانکتورها
کابل های پیچ فیبر نوری بسته به تجهیزات شبکه ای که به آن متصل می شوند، دارای انواع مختلفی از کانکتورها هستند. شایع ترین انواع کانکتورها عبارتند از:
- LC (کنتاکتور روشن): فاکتور شکل کوچک، معمولا در مراکز داده و ارتباطات استفاده می شود.
- SC (کانکتور مشترک): به طور گسترده ای در برنامه های مخابراتی و شبکه استفاده می شود.
- ST (نقطه راست): بیشتر در شبکه های قدیمی تر و برنامه های نظامی استفاده می شود.
- FC (کنتاکتور قفل): ایده آل برای محیط های ارتعاش بالا با توجه به طراحی بدنه رشته ای آن.